Poniżej treść uchwały SN w budzącej liczne kontrowersje kwestii przewidzianej w art. 87 par. 1 KPC możliwości reprezentowania przed sądem strony przez osobę pozostającą ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia. W praktyce problem ten dotyczy osób nie posiadających uprawnień radcy prawnego albo adwokata, które na podstawie umów zlecenia świadczą usługi prawnicze na rzecz różnych podmiotów.
Uchwała z dnia 23 września 2010 r. (sygn. akt III CZP 52/10)
Umowa zlecenia obejmująca stałe prowadzenie obsługi prawnej mocodawcy, w tym reprezentowanie go przed sądem, może być podstawą pełnomocnictwa procesowego tylko wtedy, gdy przedmiot sprawy obejmuje określoną w tej umowie czynność prawną, faktyczną lub usługę.
Treść uchwały SN może być interpretowana przez sądu, jako dosyć szerokie ograniczenie możliwości działania. W jej świetle bowiem sądy nie powinny dopuszczać pełnomocników, którzy przedstawianej w umowie nie mają wprost wyszczególnionej konkretnej sprawy, będącej przedmiotem postępowania.